Geworteld

May I serve the world. May I serve life.

Woorden die wortels sloegen tijdens de overgang van het oude naar het nieuwe jaar. Geen jong, lichtgroen stekje in het nog ingetogen winters landschap, maar krachtige wortels. Ze liggen diep verankerd in mijn ziel.

Universe, i hear your calling.
Universe, how can i serve?

Maak ruimte zodat het leven ongehinderd door je heen kan stromen. Wees aanwezig voor wat zich door jou wil ontvouwen en uitdrukken. Zing, verbindt, laat je zien en uit je. Dans, wees stil, heb lief en luister. Durf te stralen!

May I serve the world. May I serve life.

Voluit leven heeft nieuwe lagen gekregen. Liefde en overgave proeven rijper dan eerst. Het is tijd om mijn plaats in te nemen. Mijn verantwoordelijkheid te erkennen. Ik ben er klaar voor. Ik ben er.

A sense of purpose. Big time.

Elke dag wordt ik herinnerd aan die wortels. Vers water, zonlicht, voedingsrijke grond. Wat voedt mij? Vertrouwen, op het universum en mijn innerlijk kompas, en vandaaruit helder en duidelijk kiezen waar ik mijn energie en aandacht aan schenk.

Wat is mijn plaats?
Hier!

Wat is mijn pad?
Dit!

Universe, I hear your calling.
Universe, I’m here to serve.

Los van wat ik als persoon wil, me kan voorstellen, als aangenaam of veilig ervaar. Ik laat me verrassen en verrukken.

Dankbaar voor al die hemels aardse ervaringen. Dankbaar voor alle hemelse modder onder mijn voeten, op mijn pad.

~~~

Nawoord
Deze woorden vormden zich moeiteloos en vreugdevol tijdens een nacht zonder slaap en vol creatieve energie. Een week geleden was het ook zo’n nacht. Ook toen kwamen de woorden. Wederom over wat ik meeneem uit mijn verblijf in Plum Village deze winter. Wel was de tekst meer verhalend, langer. Toen ik klaar was met deze nieuwe tekst vannacht dacht ik in eens: ‘Moet ik dan niet meer uitleggen, beschrijven wat mijn concrete ervaringen zijn? Snappen mensen wel wat ik bedoel? Verschuil ik me niet achter de poëzie?’ Wie weet. Maar dit is wat er nu is. En ik geniet ervan. Ik ben benieuwd hoe dat voor jou is.

Nog iets over ‘Hemelse Modder’
Ik zou er een nieuwe slapeloze nacht aan kunnen wijden, maar voor nu wil ik jullie eerst attent maken op waar ik deze prachtwoorden laatst tegen kwam. In Ruimte voor Helden hangen op dit moment de werken van Hanneke van der Werf, waaronder dus ook het werk Hemelse Modder. Gedurende een mooie nieuwsjaarsspeech bijeenkomst bij Ruimte voor Helden vroeg dit schilderij steeds weer mijn aandacht, en toen ik uiteindelijk langer keek en ook de titel zag wist ik waarom… (cliffhanger?!). Ga haar werk zeker eens zien!