Nieuwjaarsspeech 2017

Afgelopen vrijdag werd ik met een wel heel persoonlijke nieuwjaarsspeech toegesproken. Een speech geschreven voor én door mezelf.

Een 13tal medemensen hadden eveneens een nieuwjaarsspeech geschreven en werden daarmee door vrienden, familie of een ander persoon die dichtbij hen staat toegesproken. Dit evenement was geïnitieerd en liefdevol georganiseerd en vormgegeven door Bruno van den Elshout en Ruimte voor Helden.

Ter voorbereiding namen we in december al een hele dag de tijd en ruimte om aan zee terug te blikken op 2016, en later op de middag vooruit te kijken op wat er in 2017 mag verdwijnen en verschijnen.

Van de dag zelf blijven mij vooral de vrolijke energie in het begin bij, de oprechte aandacht en verbinding tijdens de speeches en de dankbaarheid die ik achteraf voelde. Dankbaarheid voor mijn JA tegen deze bijzondere gelegenheid, en voor de openheid, kracht en schoonheid van alle aanwezige mensen.

❤

~~~

Lieve Sarah,

Wat een proces, het schrijven van deze speech. Je begon met een helder, gestructureerd verslag, een soort evaluatie van 2016 en daaruit voortvloeiende voornemens voor 2017. Maar het voelde niet goed. De woorden raakten je niet. Ze leken van gebrek en drang tot verbetering uit te gaan, terwijl je juist vanuit overvloed en dat alles al goed is wilt leven. Fijn dat je dat aanvoelde! Hierbij nu JOUW nieuwjaarsspeech, van hart tot hart.

Het thema dat je sinds een paar jaar houvast geeft in je intenties voor het nieuwe jaar is jouw plek. Jouw plek, je kan het je voorstellen als een prachtig eiland, waar van alles te ontdekken valt: geweldig mooie en spannende mensen en omgevingen, werkplekken en vaardigheden, uitingen van creativiteit en spiritualiteit. Na het zoeken en vinden van jouw plek in 2015, was je in 2016 bezig met het verder ontdekken en ‘innemen’ van die plek.

Zo heb je veel energie en aandacht gestoken in je werk bij het Verhalenhuis en jouw eigen ontwikkeling hierin. Met jouw inzet en groeiende betrokkenheid heb je onder meer financieel en organisatorisch, en daardoor inhoudelijk veel waarde bijgedragen. Hiernaast creëerde jouw besluit tegen een deeltijd onderzoeksbaan ruimte voor andere werkzaamheden: Vertalen en schrijven, het begeleiden van meditatieavonden en retraites, én het opstarten van de maandelijkse Sister Moon Circles. Je bent bovendien jouw droom van een community of woongemeenschap gevolgd. Een samenleven dat gebaseerd is op liefdevolle aandacht en verbinding, op samen leren, ontwikkelen en bouwen aan een mooie wereld.

Tijdens het verder ontdekken en ‘innemen’ van jouw plek in 2016 heb je echter ook gemerkt dat zo’n overvloed aan gaafs soms overweldigend kan zijn. Nu wil je daarom jouw leven op dat eiland zelf vormgeven. Ten eerste door jouw innerlijke rust te voeden en een structuur te creëren waarbinnen wederom ruimte is voor experiment, spel, dans en het onverwachte. Ten tweede door vanuit die rust steeds meer eigen regie en initiatief te nemen.

Dat eerste doe en kan je al heel goed. Je hebt er ook een duidelijk beeld bij:
Je staat in de duinen. Alleen. Achter jou in de verte de overvloed aan mogelijkheden. Voor jou de wijdte en grootsheid van de zee. De wind in je haren, de frisse zeelucht in je longen. Hier maak je verbinding met jouw eigen kalmte en wijsheid, met zachtheid en liefde voor jezelf en de wereld om je heen, met de diep gewortelde kennis dat je heel bent, dat je genoeg bent.

Dat tweede mag je nog meer ontdekken, leren en leven. Daarvoor wens je jezelf moed en kracht, om jouw wensen, vragen en behoeftes te uiten, om voor jezelf te staan. In de vorm van woorden, het maken van keuzes en de manier waarop je je leven vormgeeft. Je wenst jezelf durf, om er helemaal te zijn, met alles wat er is. Opdat je met heldere, compassievolle blik naar jezelf en om je heen kan kijken, juist ook naar de pijnlijke delen. En je wenst jezelf vertrouwen om het leven vol te leven door zelf beweging in te zetten en door je over te geven, afhankelijk van wat het moment vraagt.

Met deze gelegenheid vandaag heb je een moment gecreëerd dat uitstraalt: je mag jezelf serieus nemen, je bent het waard. Je ziet jezelf staan: sterk als een boom diep geworteld in de aarde; speels dansend met de takken in de wind. Een sterke vrouw met warm en open hart, heldere blik en krachtige stem.

Vergeet niet om daar aan zee, in de duinen, vanuit jouw eigen kracht te stralen. Laat je zien! Laat je horen!

~~~

Lieve vriendin, huisgenote, soulsister Mirjam droeg de speech aan mij voor.