In mijn vorige blogpost kon je lezen dat ik begin november 2015 op weg was naar en in Berlijn, met El Bonte Stoet. Ik neem je graag een stukje mee in dit reizend onderzoek naar Avontuurlijk Ondernemen, inklusiv Gedicht am Ende.
Wat gingen we nou doen in Berlijn? Behalve de treinreizen zelf, verdwalen op zaterdagochtend en de vrij in te delen zondag was er geen vast programma. Wat er gebeurde kon zichzelf ontvouwen op de manier zoals dat op dat moment klopte. Op eigen verantwoordelijkheid ontstonden er ontelbare momenten waarin we met elkaar konden oefenen, delen, experimenteren, ontdekken, genieten, lachen, voelen, leren.
Vertrekpunt van eenieder hiervoor waren de persoonlijke leervragen, die alle deelnemers voorafgaand aan de reis opstelden en die we met elkaar deelden. Hierbij een aantal inzichten naar aanleiding van mijn leervragen:
Hoe weet ik wat ik wil? Door even stil te staan, want dan voel ik al snel weer welke kant ik uit wil.
Hoe creëer ik de rust en ruimte die ik daarvoor nodig heb? Door deze te nemen en wanneer nodig ernaar te vragen. Door te zien dat elk moment een mogelijkheid voor rust en ruimte, voor stil staan herbergt.
Hoe manifesteer ik mijn plek? Door te vertrouwen. Door te blijven kijken. Door te doen en te laten wat ik wil. Door duidelijk te communiceren. En door vervolgens volop te genieten van wat er dan ontstaat.
Op de terugreis, bijvoorbeeld, ging ik op gegeven moment te midden van de Bonte Stoet met muziek in de oren waterverven. Negen werkjes voor mijn medereizigers. Zelf hield ik er bovenstaand werkje aan over, een fijne herinnering aan de lichte, schijnbaar toevallige, diepgaande schoonheid van deze reis.
Op avontuur – samen alleen.
Onderstaand gedicht schreef ik namens El Bonte Stoet als dank voor Harald en collegae in wier Aikidoschool we met de hele groep verbleven. Deze woorden – nu ik ze teruglees – zijn evengoed van toepassing op mijn reisgenoten. Met speciale dank aan initiatiefnemers Bruno, Renée en Willemijn – voor zowel de zorgvuldige voorbereiding als tussentijdse afstemming waarmee op een natuurlijke manier een liefdevolle, open sfeer mogelijk maakten.
Danke
Für den Raum,
in dem wir warm und willkommen
wunderbar geborgen;
Für die Zeit,
in der wir achtsam und anteilnehmend
allumfassend intuitiv;
Für die Offenheit,
in der wir friedlich und frei
freundlich umarmt;
grenzenlos genießend
spielen und entdecken durften.
Sarah Sounds 